︎    



План:
Націсніце на абраную секцыю:


Нумар секцыі:

# 5

Назва:

Тэктанічныя ландшафты

Тэгі:
Атлас тэктанічных ландшафтаў  воск  геапалітыка  гістарычныя расколы  квірнасць у зазорах  круізінг меланхолія  перадзел свету  разрывы паміж плітамі  разломы паверхняў расколатае адчужэнне  Сады Мандрагоры  супастаўленне сэнсаў  туга / журба  тэктанічныя пліты  шанец для новага              

Працэсы / шчыліна:
Назва працэсаў:

Разбурэнне // Перабудова

Шчыліна:

Разрыў

Колер:
Нумар колеру:

#888888

R, G, B:

136, 136, 136


План секцыі: 
Спіс твораў:
A: відэа “Сады Мандрагоры”
B: калаж “Сады Мандрагоры: Белыя стужкі”
C / D: інсталяцыя “Čornaja žoŭć / μέλασ χολη (Чорная жоўць)”
E: серыя калажаў “Тэктоніка пліт (Cацыяльны мармур): Марыупальскія краявіды”
F: разарваная шчыліна




 A:

Відэа

Сады Мандрагоры

З цыклу "Сады Мандрагоры"
2020
15'00"

Відэа пра два паркі: нелегальныя рэйвы і квір-круізінг падчас пандэміі ў берлінскім парке Хазенхайдзе і першы маштабны апазіцыйны мітынг беларускага пратэстнага 2020 года ў парку Дружбы народаў у Менску. На двух экранах ідзе паралельная дэманстрацыя двух, здавалася б, такіх розных кантэкстаў: рэйвы і пікеты; мяккая рэакцыя берлінскай паліцыі і агрэсія мінскіх сілавых структур; сэксуальнасць круізінгу і энергія пратэсту; міф пра мандрагору, якая расце з мужчынскага насення і беларускую міфалогію з семіётыкай бульбы; і т.п. Падвойнае відэа не гэтак параўноўвае кантэксты, колькі дэманструе неспатольную смагу да жыцця і барацьбу за свабоды на фоне гарадскіх паркавых ландшафтаў.

На выставе прадстаўлены чорна-белы варыянт відэа
B:
Калаж

Сады Мандрагоры: Белыя стужкі

З цыклу "Сады Мандрагоры"
2021 [2024] 


Калаж з двух здымкаў, дзе белая стужка з вузлом на дрэве ў берлінскім парку Хазенхайдэ сімвалізуе месцы квір-круізінгу; а белая стужка на руцэ – сімвал пратэстнага руху ў Мінску 2020 года. Два здымкі нязграбна склееныя плёнкай з мармуровым малюнкам, адсылаюць да двухканальнага відэа побач.

На выставе прадстаўлена чорна-белая версія калажу
C / D:
Iнсталяцыя

Čornaja žoŭć / μέλασ χολη (Чорная жоўць)

З цыклу "Атлас тэктанічных ландшафтаў"
2024


Інсталяцыя складаецца з дзвюх кніжных паліц, на якой размясціліся чорна-белыя выявы, надрукаваныя на ксераксе: балота ў заказніку “Ельня”, згарэлы зруб, шматграннік Дзюрэра, Нацыянальная бібліятэка РБ, дым вайны, новы плот на мяжы паміж Польшчай і Беларуссю, месца раскопак, адзіная пячора ў Беларусі, манумент на месцы згарэлай адрыны ў Хатыні, архітэктоны Малевіча і манумент “Тры сястры”. Таксама на кожнай паліцы размясцілася па пяць аб'ектаў-кніг "Дзесяць тамоў беларускай літаратуры" і па адной архітэктурнай мадэлі: "Раскладны манумент ‘Тры сястры’" і "Архітэктон пранізлівы бясколерную вясёлку". Інсталяцыя прысвечана прыроджанай беларускай меланхоліі з яе кодамі (папялішча, вайна, балота і іншае), што асабліва адлюстравана ў назвах кніг, напісаных на беларускай лацінцы і якія прадстаўляюць разнастайнасць сінанімічных слоў у беларускай мове, якія апісваюць смутак. Гэтыя паліцы фіксуюць усё нарастаючую ў гэты час нацыянальную дэпрэсію і разгубленасць у кантэксце "прайграных" выбараў і пратэстаў, вайны і міграцыі.

Ідэя, мадэляванне: Сяргей Шабохін. Мадэляванне і 3D друк: Раман Шабохін
E:
Серыя калажаў

Тэктоніка пліт (Cацыяльны мармур): Марыупальскія краявіды

З цыклаў "Атлас тэктанічных ландшафтаў" і "Сацыяльны мармур"
2022 [2024]


Серыя калажаў з двух малюнкаў: выразак з газет з фатаграфіямі разбуранага Марыупаля, і паштовак з выявай украінскіх закатных пейзажаў, створаных мастаком-рамантыкам Архіпам Куінджы. Сам Куінджы родам якраз з Марыўпаля. Марыупальскія ландшафты (руіны Марыўпаля і крывавыя захады Куінджы) «злучаюцца» адзін з адным самаклейнай плёнкай з мармуровай тэкстурай.

На выставе прадстаўлены чорна-белыя версіі калажоў

F:
Шчыліна

Разарваная шчыліна.



Фота: